Procedury bezpieczeństwa

 

Procedury reagowania w przypadku wystąpienia wewnętrznych i zewnętrznych zagrożeń fizycznych i psychicznych
w Szkole Podstawowej im. Marii Konopnickiej w Zawadzie

Podstawa prawna:

• Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości
  i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2018 r. poz. 2137 ze zm.),
• Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2018 r. poz. 1030 ze zm.),
• Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2017 r. poz. 2067 ze zm.).
• Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2018 r. poz. 969 ze zm.),

1. ZAGROŻENIA WEWNĘTRZNE
   Do najważniejszych zagrożeń wewnętrznych w szkole, które mogą zaistnieć należą m.in.: agresywne zachowania ucznia oraz zjawisko tzw. fali, korzystanie przez uczniów z substancji psychoaktywnych, kradzież lub wymuszenia pieniędzy lub przedmiotów wartościowych, pedofilia, pornografia, picie alkoholu, wypadek lub czyn karalny dokonany przez ucznia.
   Należy pamiętać, że zagrożenia w szkole najczęściej poprzedzają widoczne symptomy, na podstawie których można przewidzieć zachowania niepożądane. Ofiary negatywnych zjawisk w szkole zwykle skarżą się na bóle głowy czy brzucha lub na brak apetytu. Często pojawia się niechęć do szkoły skutkująca wagarami lub przedłużająca się absencja. W rodzinie pojawia się agresja wobec rodzeństwa i rodziców, widoczny niepokój, rozdrażnienie lub lękowe reagowanie na codzienne sytuacje. Uczniowie izolują się  i szukają samotności. Odbija się to negatywnie na ich wynikach w nauce. To przede wszystkim nauczyciele i rodzice powinni zauważyć takie zachowania i próbować wyjaśnić ich przyczyny. Należy przy tym pamiętać, że uczniowie na ogół ukrywają, iż stali się ofiarami czynów zabronionych, wstydzą się czy też nie chcą martwić nauczycieli bądź rodziców. Wreszcie przypisują sobie winę za to, co ich spotkało.

Niewłaściwe zachowania uczniów, a w konsekwencji zagrożenia dla bezpieczeństwa w szkole z ich strony, mogą mieć wiele przyczyn:

• uwarunkowania osobowościowe sprawcy – jego kłopoty w nauce, nieumiejętność przystosowania się do środowiska szkolnego, zazdrość w odniesieniu do kolegów z rodzin lepiej sytuowanych, rywalizacja w nauce, zazdrość o oceny;
• środowisko pozaszkolne – otoczenie ucznia, uwarunkowania społeczno-rodzinne;
• wpływ rodziny, telewizji, Internetu, gier komputerowych;
• środowisko szkolne – konflikty między rówieśnikami, dominacja starszych kolegów, próba zaistnienia w grupie czy zdobycia kontroli nad rówieśnikami, chęć imponowania, wyróżnienia się wśród społeczności szkolnej;
• trudności w prawidłowym funkcjonowaniu szkoły – duża liczba oraz anonimowość uczniów, hałas, brak właściwej współpracy z rodzicami, brak możliwości zagospodarowania czasu wolnego uczniów lub niewystarczająca ilość zajęć pozalekcyjnych;
• zdarzające się w niektórych placówkach błędy popełnianie przez nauczycieli w procesie kształcenia – niesprawiedliwe ocenianie, niedostateczna kontrola ucznia, tworzenie sytuacji stresowych, wyśmiewanie ucznia.

Zagrożenia niewłaściwymi zachowaniami rodzą się w kreowanych przez uczniów codziennych sytuacjach, co przejawia się w:

• notorycznym dokuczaniu, wyśmiewaniu, ośmieszaniu, przezywaniu, robieniu sobie żartów, biciu, popychaniu i kopaniu;
• prezentowaniu dominacji wobec innych, dążeniu do podporządkowania ich,  używaniu gróźb i siły;
• niechęci do podejmowania aktywności na rzecz społeczności lokalnej;
• niekontrolowanych – nieadekwatnych do wieku i sytuacji – wybuchach gniewu, impulsywności;
• zachowaniach cynicznych i buntowniczych oraz agresji wobec dorosłych;
• obniżeniu motywacji do zdobywania wiedzy i rozwijania zainteresowań;
• nieprawidłowym zachowaniu się w stosunku do nauczyciela/wychowawcy –                  chęć dominacji nad kimś silniejszym, stojącym wyżej w hierarchii;
• braku poczucia winy i wstydu, a nawet w zadowoleniu z własnych negatywnych zachowań;
• prezentacji postaw aspołecznych: kradzieży, wandalizmu, picia alkoholu, testowania różnorodnych środków odurzających;
• przejawianiu zachowań agresywnych w stosunku do zwierząt;
• fascynacji sytuacjami ukazującymi sceny przemocy, w inicjowaniu rozmów na tematy związane z używaniem niebezpiecznych narzędzi;
• ekspresji wyrażanej w pracach szkolnych, ukierunkowanej na zjawiska związane z przemocą, pracach plastycznych obrazujących sceny agresji;
• nadmiernym zainteresowaniu funkcjonowaniem grup przestępczych (próbach nawiązania kontaktu);
• rozmowach na tematy związane z bronią, przynoszeniu na teren szkoły niebezpiecznych narzędzi.

 

1. PROCEDURY POSTĘPOWANIA W SYTUACJI ZAGROŻEŃ WEWNĘTRZNYCH

• Procedura postępowania w przypadku stosowania przez  ucznia  przemocy psychicznej wobec innego ucznia

1. Jeśli powstanie podejrzenie stosowania wobec jednego z uczniów przemocy psychicznej przez innego ucznia, należy zawiadomić niezwłocznie wychowawcę klasy, a w przypadku jego nieobecności innego nauczyciela.
2. Wychowawca klasy/pedagog przeprowadza rozmowę z uczniem-ofiarą celem ustalenia, kto stosuje wobec niego przemoc, jak długo to trwa, na czym polega, jakie odniósł szkody. Z dokonanych ustaleń wychowawca klasy sporządza notatkę i informuje dyrektora szkoły celem podjęcia odpowiednich działań.
3. Wychowawca klasy wzywa rodziców/prawnych opiekunów sprawcy
   i poszkodowanego do szkoły i na spotkaniu z dyrektorem szkoły w obecności pedagoga szkolnego informuje o dokonanych ustaleniach oraz możliwych do podjęcia środkach (objęcie pomocą psychologiczno-pedagogiczną, monitorowanie sytuacji w klasie oraz obserwacja zachowania obu uczestników zdarzenia).
4. Jeżeli sytuacja ma miejsce po raz pierwszy, sprawa może być rozwiązana polubownie.
5. Jeżeli podobne sytuacje miały już miejsce w przeszłości, dyrektor szkoły zawiadamia o tym policję i sąd rodzinny (gdy uczeń nie ma ukończonych 17 lat).
6. Dyrektor szkoły w porozumieniu z wychowawcą klasy wymierza sprawcy karę przewidzianą w Statucie Szkoły.

• Procedura postępowania wobec ucznia, który jest sprawcą przemocy fizycznej wobec innego ucznia

W przypadku stwierdzenia na terenie szkoły lub podczas zajęć zorganizowanych przez szkołę bójki lub pobicia ucznia:

1. Nauczyciel będący świadkiem zdarzenia lub poinformowany o zdarzeniu, rozdziela uczestników zajścia.
2. Jeżeli jest to konieczne, nauczyciel udziela uczniom pierwszej pomocy i wzywa pogotowie.
3. Nauczyciel informuje o zdarzeniu dyrektora szkoły, wychowawcę klasy.
4. Wychowawca klasy przeprowadza rozmowę z uczestnikami zajścia oraz uczniami, którzy byli jego świadkami i ustala powody bójki/pobicia oraz jej inicjatora. Z przeprowadzonych rozmów sporządza notatkę.
5. Wychowawca klasy, pedagog szkolny przeprowadzają rozmowy z rodzicami. Z rozmowy sporządzają notatkę. W rozmowie może uczestniczyć dyrektor. Rodzice są informowani szczegółowo o okolicznościach zdarzenia i grożących konsekwencjach wobec uczniów.
6. Dyrektor szkoły poleca zabezpieczyć dowody zdarzenia celem ich ewentualnego przekazania policji (np. nagranie z monitoringu).
7. Jeżeli zdarzenie miało miejsce po raz pierwszy, dyrektor szkoły wspólnie z wychowawcą klasy i rodzicami uczniów podejmuje decyzję, czy zasadne jest powiadomienie o zdarzeniu policji (sprawa może zakończyć się polubownie).
8. Jeżeli sytuacja miała miejsce po raz kolejny, dyrektor szkoły powiadamia o zdarzeniu policję i przekazuje do jej dyspozycji uczniów. Gdy uczeń-sprawca nie ukończył 17 lat, dyrektor szkoły informuje również sąd rodzinny.
9. Dyrektor szkoły sam lub wspólnie z wychowawcą klasy podejmuje decyzję o wymierzeniu uczniowi kary przewidzianej w Statucie Szkoły.

• Procedura postępowania w przypadku podejrzenia posiadania przez ucznia substancji psychoaktywnych.

1. W przypadku, gdy nauczyciel podejrzewa, że uczeń posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, powinien zażądać od niego, w obecności innego nauczyciela lub pracownika szkoły, przekazania mu podejrzanej substancji, pokazania zawartości plecaka, kieszeni.
2. Nauczyciel niezwłocznie informuje o swoich podejrzeniach pedagoga szkolnego, dyrektora szkoły, a w razie jego nieobecności osobę, której organ prowadzący powierzył zastępstwo.
3. Wychowawca klasy, do której uczęszcza uczeń, informuje o zdarzeniu rodziców/prawnych opiekunów ucznia, zobowiązując ich do niezwłocznego przybycia do szkoły. Podczas rozmowy z rodzicami wychowawca klasy informuje o dokonanych ustaleniach oraz konsekwencjach wyciągniętych wobec ucznia.
4. W przypadku, gdy uczeń odmawia wydania substancji oraz ujawnienia zawartości torby/plecaka, dyrektor szkoły wzywa policję, która na podstawie przepisów prawa może dokonać przeszukania ucznia oraz zabezpieczyć podejrzaną substancję celem przekazania jej następnie do badań laboratoryjnych i jednoznacznego stwierdzenia jej rodzaju.
5. Jeżeli uczeń dobrowolnie wyda nauczycielowi posiadane substancje lub środki, wychowawca/ pedagog szkolny w rozmowie z uczniem podejmuje próbę ustalenia, od kogo ma owe substancje, kiedy je nabył oraz za jaką kwotę, czy było to jednorazowe, czy wielokrotne zdarzenie, a następnie wzywa na teren szkoły policję i przekazuje funkcjonariuszom otrzymane od ucznia substancje.
6. Na żądanie policji dyrektor zabezpiecza i przekazuje nagranie z monitoringu, jeżeli podgląd na kamerach zainstalowanych na terenie szkoły jednoznacznie wskaże zaistniałe zdarzenie.
7. W każdym przypadku popełnienia przez ucznia czynu zabronionego (przez ucznia, który ukończył 13. rok życia, ale przed ukończeniem 17 lat) lub przestępstwa posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych, wprowadzania               do obrotu środków odurzających, udzielania innej osobie, ułatwiania lub umożliwiania ich użycia oraz nakłaniania do ich użycia, dyrektor szkoły ma obowiązek niezwłocznie powiadomić policję, a w przypadku ucznia w wieku od 13. do 17. roku życia – również sąd rodzinny.
8. Dyrektor szkoły sam lub wspólnie z wychowawcą klasy podejmuje decyzję o wymierzeniu uczniowi kary przewidzianej w Statucie Szkoły.
9. Wychowawca klasy, pedagog szkolny z przeprowadzonych czynności z udziałem ucznia oraz rozmowy z jego rodzicami/prawnymi opiekunami sporządza notatkę, opisując przebieg zdarzeń i ustalone okoliczności oraz podjęte działania.

1.4. Procedura postępowania w przypadku posiadania przez ucznia niebezpiecznych przedmiotów, substancji łatwopalnych i żrących

Za przedmioty niebezpieczne uważa się: scyzoryki i noże, duże metalowe sygnety, łańcuchy, szpikulce, kastety, kije, lasery, gaz, atrapy broni, pałki gumowe lub plastikowe oraz inne niebezpieczne przedmioty, substancje łatwopalne i żrące.

1. Nauczyciel lub inny pracownik szkoły, który jest świadkiem posiadania przez ucznia niedozwolonego narzędzia, nakłania go do oddania niebezpiecznego przedmiotu i podejmuje działanie zmierzające do jego zabezpieczenia (zachowując środki ostrożności deponuje je w gabinecie dyrektora lub zabezpiecza pomieszczenie,                       w którym znajduje się przedmiot przed dostępem innych uczniów).
2. Jeżeli uczeń nie chce oddać przedmiotu lub substancji, nauczyciel interweniujący natychmiast powiadamia dyrektora szkoły a w uzasadnionych sytuacjach policję.
3. Wychowawca klasy, do której uczęszcza uczeń, odbiera od niego niebezpieczny przedmiot, substancję, informuje o zdarzeniu rodziców/prawnych opiekunów ucznia, zobowiązując ich do niezwłocznego przybycia do szkoły.
4. Wychowawca, pedagog szkolny przeprowadza rozmowę z uczniem i rodzicami, wyjaśniając przyczyny przyniesienia tego przedmiotu, pouczając o grożącym niebezpieczeństwie oraz informując o sposobie ukarania ucznia.
5. Jeżeli jest to prawnie możliwe, wychowawca oddaje przedmiot rodzicom oraz sporządza notatkę.
6. W przypadku, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że jest to substancja trująca lub przedmiot zagrażający zdrowiu i życiu innych uczniów i/lub pracowników szkoły, dyrektor szkoły lub interweniujący nauczyciel wzywa policję oraz zarządza ewakuację zgodnie z zasadami bhp. i p.poż. .

1.5. Procedura postępowania na wypadek wystąpienia kradzieży, wymuszenia pieniędzy lub przedmiotów wartościowych

1. W przypadku stwierdzenia popełnienia kradzieży, wymuszenia pieniędzy lub przedmiotów wartościowych na szkodę ucznia, pokrzywdzony uczeń powinien niezwłocznie poinformować o tym fakcie wychowawcę lub innego nauczyciela.
2. Poinformowany nauczyciel w rozmowie z uczniem ustala, co było przedmiotem kradzieży, gdzie się znajdowało, kiedy uczeń ostatni raz widział ten przedmiot, ile kosztował, czy uczeń kogoś podejrzewa o dokonanie kradzieży, a jeżeli tak, to dlaczego. Z rozmowy z uczniem nauczyciel sporządza notatkę.
3. Wychowawca klasy we współpracy z pedagogiem szkolnym przeprowadzają czynności wyjaśniające i o ich wyniku informują dyrektora szkoły, przekazując mu informację z dokonanych ustaleń.
4. Dyrektor szkoły wzywa rodziców i przeprowadza rozmowę z uczniem w ich obecności.
5. Jeżeli ustalono ucznia, który dokonał kradzieży czy wymuszenia, należy wezwać go do wydania skradzionej rzeczy, a jeżeli jest to niemożliwe (sprzedał ją lub zniszczył), zwrócenia w określonym terminie jej równowartości.
6. Jeżeli wartość przedmiotu kradzieży była większa niż 200 zł, dyrektor szkoły wspólnie z rodzicami uczniów decyduje o poinformowaniu o zdarzeniu policji (postępowanie może zakończyć się mediacją i udzieleniem uczniowi-sprawcy kary przewidzianej w Statucie Szkoły).
7. Jeżeli sprawy nie można zakończyć ugodowo oraz w przypadku ponownego popełnienia czynu przez tego samego ucznia, dyrektor szkoły o zdarzeniu zawiadamia policję, a gdy uczeń nie ukończył 17 lat – również sąd rodzinny.
8. Dyrektor szkoły sam lub wspólnie z wychowawcą klasy podejmuje decyzję o wymierzeniu uczniowi – sprawcy kary przewidzianej w Statucie Szkoły.

Postanowienia dodatkowe:

1. Szkoła nie odpowiada za przedmioty wartościowe, np. telefony komórkowe, biżuterię, odtwarzacze MP3 i MP4, tablety, zegarki, pieniądze, urządzenia teleinformatyczne, rowery /.

• Procedura postępowania w przypadku uzyskania informacji, że uczeń niepełnoletni jest pod wpływem lub na terenie szkoły używa środki psychoaktywne, np.: alkohol, narkotyki, dopalacze

1. Nauczyciel przekazuje uzyskaną informację wychowawcy
2. Wychowawca informuje o fakcie dyrektora szkoły.
3. Wychowawca wzywa do szkoły rodziców ucznia i przekazuje im uzyskaną informację. Przeprowadzają we współpracy z pedagogiem rozmowę z rodzicami oraz uczniem, w ich obecności.
4. W przypadku potwierdzenia informacji, zobowiązuje ucznia do zaniechania negatywnego postępowania, rodziców zaś bezwzględnie do szczególnego nadzoru nad dzieckiem. W toku interwencji profilaktycznej może zaproponować rodzicom konsultacje w specjalistycznej placówce terapeutycznej.
5. Jeżeli rodzice odmawiają współpracy lub nie stawiają się do szkoły, a nadal z wiarygodnych źródeł napływają informacje o przejawach demoralizacji ich dziecka, dyrektor szkoły pisemnie powiadamia o zaistniałej sytuacji sąd rodzinny lub policję (specjalistę ds. nieletnich).
6. Podobnie w sytuacji, gdy szkoła wykorzysta wszystkie dostępne jej środki oddziaływań wychowawczych, (rozmowa z rodzicami, ostrzeżenie ucznia, spotkania ze specjalistami, itp.), a ich zastosowanie nie przynosi oczekiwanych rezultatów, dyrektor szkoły powiadamia sąd rodzinny lub policję. Dalszy tok postępowania leży w kompetencji tych

• Procedura postępowania w przypadku uzyskania informacji
  o zachowaniach świadczących o demoralizacji o podłożu seksualnym, np.: epatowanie nagością, gesty nacechowane erotycznie, niechciany dotyk przez uczniów, pracowników szkoły lub osoby obce

Należy bezzwłocznie podjąć następujące działania mające na celu powstrzymanie tego zjawiska:

1. Po stwierdzeniu zagrożenia należy natychmiast powiadomić dyrektora szkoły.
2. W przypadku potwierdzenia informacji o pojawianiu się osób obcych, zaczepiających uczniów, należy bezzwłocznie powiadomić najbliższą placówkę Policji, a pracownikom szkoły informację o stwierdzonym zagrożeniu.
3. Wychowawcy klas we współpracy z pedagogiem szkolnym winni podjąć działania profilaktyczne wśród uczniów w celu wskazania potencjalnego zagrożenia oraz wskazania możliwych form przekazania informacji o osobach, które mogą stwarzać zagrożenie.
4. W przypadku stwierdzenia, że uczeń był molestowany, bezzwłocznie powinni zostać powiadomieni rodzice/prawni opiekunowie ucznia oraz policja w celu przeprowadzenia czynności sprawdzających, które umożliwią ustalenie sprawcy molestowania.
5. Jeżeli sprawcą był uczeń, wychowawca przeprowadza indywidualną rozmowę
   z uczniem (w obecności rodziców ustala przyczyny i okoliczności zdarzenia).
6. Dyrektor szkoły w porozumieniu z rodzicami/prawnymi opiekunami ustali działania mające na celu zapewnienie opieki psychologicznej nad uczennicą/uczniem.

• Procedura postępowania na wypadek nagłej niedyspozycji zdrowotnej ucznia, zasłabnięcia

1. Nauczyciel prowadzący zajęcia lub nauczyciel dyżurujący dokonuje wstępnej oceny sytuacji, zapewnia uczniowi opiekę i udziela pierwszej pomocy, a w razie potrzeby – poprzez wyznaczonego ucznia – wzywa wychowawcę lub dyrektora szkoły.
2. Wychowawca lub dyrektor powiadamiają o zaistniałej sytuacji rodziców ucznia oraz ustalają sposób odebrania ucznia ze szkoły przez rodzica.
3. Do momentu odebrania ucznia przez rodzica lub, jeśli jest to konieczne – przyjazdu pogotowia ratunkowego – uczeń pozostaje pod opieką nauczyciela lub innej osoby wyznaczonej przez dyrektora szkoły.
4. Ucznia, który źle się czuje może odebrać ze szkoły tylko rodzic lub upoważniona przez niego osoba pełnoletnia (babcia, dziadek, ciocia ). Osoba odbierająca ucznia ze szkoły odnotowuje fakt w specjalnym zeszycie zwolnień uczniów.
5. W przypadku, gdy istnieje obawa, że zagrożone jest zdrowie i życie ucznia, nauczyciel natychmiast wzywa pogotowie ratunkowe, zawiadamia dyrektora szkoły i rodziców
6. Jeśli jest konieczne przewiezienie ucznia do szpitala:
7. uczniowi w drodze do szpitala towarzyszy rodzic;
8. w przypadku niemożności udziału rodzica, uczniowi w drodze do szpitala towarzyszy osoba wyznaczona przez dyrektora szkoły.
9. Nauczyciel sporządza notatkę służbową, w której zawiera następujące informacje:

• dokładną datę i godzinę zdarzenia;
• miejsce zdarzenia;
• imię i nazwisko ucznia oraz klasę;
• opis zdarzenia i podjęte działania.
• Procedura postępowania w razie wypadku, któremu uległ uczeń podczas zajęć lekcyjnych, pozalekcyjnych oraz podczas przerw międzylekcyjnych

Wypadek ucznia jest to nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w czasie pozostawania ucznia pod opieką szkoły: na terenie szkoły lub poza jej terenem (w trakcie wycieczki lub wyjścia pod opieką nauczycieli).

1. Udzielenie pierwszej pomocy przedmedycznej poszkodowanemu
2. Pracownik szkoły, który dowiedział się o wypadku ucznia, niezwłocznie zapewnia poszkodowanemu opiekę, w szczególności sprowadzając fachową pomoc medyczną, a w miarę możliwości udzielając poszkodowanemu pierwszej pomocy. Udzielenie pierwszej pomocy w wypadkach jest prawnym obowiązkiem każdego pracownika szkoły.
3. W sytuacji wypadku ucznia, nauczyciel przerywa lekcję, wyprowadzając uczniów z miejsca zagrożenia, jeżeli miejsce, w którym są lub będą prowadzone zajęcia może stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa uczniów. Pracownik zobowiązany jest do niezwłocznego powiadomienia dyrektora szkoły o sytuacji.
4. Obowiązek powiadamiania i zabezpieczenia miejsca zdarzenia:
5. O każdym wypadku zawiadamia się niezwłocznie: rodziców (opiekunów) poszkodowanego, pracownika szkoły odpowiedzialnego za bezpieczeństwo         i higienę pracy, społecznego inspektora pracy, organ prowadzący szkołę oraz radę rodziców.
6. O wypadku śmiertelnym, ciężkim i zbiorowym zawiadamia się niezwłocznie policję, prokuratora i kuratora oświaty.
7. O wypadku, do którego doszło w wyniku zatrucia, zawiadamia się niezwłocznie państwowego inspektora sanitarnego.
8. Zawiadomień dokonuje dyrektor lub upoważniony przez niego pracownik szkoły.
9. Fakt ten dokumentuje wpisem, podając datę  i godzinę powiadomienia rodziców/opiekunów prawnych ucznia o wypadku.
10. Przy lekkich przypadkach (brak wyraźnych obrażeń – np. widoczne tylko lekkie zaczerwienienie, zadrapanie, lekkie skaleczenie), po udzieleniu pierwszej pomocy poszkodowanemu uczniowi, powiadamiający o zdarzeniu ustala z nim: potrzebę wezwania pogotowia ratunkowego lub potrzebę wcześniejszego przyjścia rodzica i godzinę odbioru dziecka ze szkoły w dniu zdarzenia.
11. W każdym trudniejszym przypadku (widoczne obrażenia, urazy, niepokojące objawy) dyrektor lub upoważniona osoba wzywa pogotowie ratunkowe.
12. W przypadku stwierdzenia przez lekarza potrzeby pobytu ucznia w szpitalu, należy zapewnić uczniowi opiekę w drodze do szpitala.
13. Jeżeli wypadek został spowodowany niesprawnością techniczną pomieszczenia lub urządzeń, miejsce wypadku pozostawia się nienaruszone. Dyrektor zabezpiecza je do czasu dokonania oględzin lub wykonania szkicu przez zespół powypadkowy.
14. Jeżeli wypadek zdarzył się w czasie wyjścia, imprezy organizowanej poza terenem szkoły, wszystkie stosowne decyzje podejmuje opiekun grupy/kierownik wycieczki i odpowiada za nie. Do czasu rozpoczęcia pracy przez zespół powypadkowy dyrektor zabezpiecza miejsce wypadku w sposób wykluczający dopuszczenie osób niepowołanych.
15. Jeżeli czynności związanych z zabezpieczeniem miejsca wypadku nie może wykonać dyrektor, wykonuje je upoważniony przez dyrektora pracownik szkoły.

• Procedura postępowania w przypadku korzystania w czasie zajęć lekcyjnych z niedozwolonych urządzeń

W przypadku złamania przez ucznia zakazu korzystania w czasie zajęć lekcyjnych                        z telefonu komórkowego, dyktafonu, aparatu fotograficznego lub innego urządzenia służącego do rejestrowania dźwięku i obrazu, nauczyciel zobowiązany jest do podjęcia następujących działań:

1. Jeżeli nauczyciel zauważył, że uczeń wyjął niedozwolone urządzenie, ale nie zdążył go użyć, upomina ucznia słownie, nakazując wyłączenie i schowanie urządzenia.
2. W przypadku, gdy nauczyciel podejrzewa, że w/w sprzęt został wykorzystany do zarejestrowania dźwięku lub obrazu na zajęciach, żąda od ucznia ujawnienia nagrania i przekazania mu sprzętu użytego do rejestracji.
3. Jeżeli urządzeniem jest telefon komórkowy, nauczyciel wydaje dodatkowo polecenie usunięcia karty lub wyłączenia telefonu przed jego oddaniem.
4. W przypadku oddania przez ucznia urządzenia nauczyciel sporządza protokół
   z opisem urządzenia i przekazuje dyrektorowi szkoły.
5. Wychowawca uwzględnia ten fakt przy wystawianiu oceny zachowania.
6. W przypadku, gdy nauczyciel jest pewien, że doszło do rejestracji lub gdy uczeń odmawia ujawnienia nagrania, nauczyciel powiadamia o tym fakcie wychowawcę, pedagoga, dyrektora szkoły.
7. Poproszony o interwencję wychowawca żąda oddania urządzenia i zabezpiecza sprzęt wykorzystany do rejestracji w celu uniemożliwienia skasowania nagrania i przekazuje urządzenie dyrektorowi szkoły.
8. Wychowawca przeprowadza rozmowę z uczniem, ustala okoliczności i cel użycia przez niego sprzętu rejestrującego na lekcji i za jego zgodą odtwarza ewentualne nagranie.
9. Wychowawca wzywa rodziców do szkoły i przypomina o zakazie korzystania z telefonu komórkowego, dyktafonu, aparatu fotograficznego lub innego urządzenia służącego do rejestrowania dźwięku i obrazu podczas lekcji oraz o konsekwencjach łamania tego zakazu, a także wyjaśnia konsekwencje związane z upowszechnianiem lub opublikowaniem nielegalnych nagrań. Oddaje urządzenie rodzicowi/prawnemu opiekunowi.
10. Wychowawca sporządza notatkę ze spotkania.
11. W przypadku odmowy przez ucznia oddania urządzenia wychowawcy, podczas przerwy uczeń wraz z używanym do rejestracji sprzętem udaje się do gabinetu dyrektora, skąd dyrektor telefonicznie wzywa rodziców do natychmiastowego stawienia się w szkole.
12. Po przybyciu rodziców, w obecności dyrektora szkoły przeglądany jest, a następnie usuwany nagrany podczas lekcji materiał. Rodzice są pouczani co do konsekwencji nieprzestrzegania przez ucznia zakazu korzystania z telefonu komórkowego, dyktafonu, aparatu fotograficznego lub innego urządzenia służącego do rejestrowania dźwięku i obrazu podczas lekcji, a także wyjaśnia konsekwencje związane z upowszechnianiem lub opublikowaniem nielegalnych nagrań.
13. Jeżeli rodzice w rozmowie telefonicznej z wychowawcą odmawiają przyjazdu do szkoły i innej zaproponowanej współpracy (np. nakłonienia dziecka telefonicznie do oddania sprzętu), wychowawca i dyrektor informują rodziców, że kolejnym krokiem będzie wezwanie Policji.
14. Jeśli rodzice oraz uczeń nadal odmawiają współpracy, dyrektor wzywa Policję.
15. Dalsze działania podejmuje policja.
16. Wobec ucznia stosowane są kary zgodnie z zapisami Statutu Szkoły.

1.11. Procedura postępowania w wyniku zakłócania przebiegu lekcji przez ucznia

Poprzez zakłócenie toku lekcji należy rozumieć wszelkie działania uczniów uniemożliwiające normalną realizację zajęć dydaktycznych i wychowawczych (wulgarne zachowanie w stosunku do rówieśników lub nauczyciela, głośne rozmowy, spacery po sali, brak reakcji na polecenia nauczyciela itp.).

1. Jeżeli zachowanie pojedynczego ucznia lub kilku uczniów nie pozwala nauczycielowi na prowadzenie lekcji, wysyła on przewodniczącego samorządu klasowego lub innego wyznaczonego ucznia z informacją do wychowawcy klasy, a w przypadku gdy go nie zastanie, do dyrektora szkoły. Nauczyciel odnotowuje informacje na temat zachowania ucznia na lekcji w dzienniku lekcyjnym.
2. Wychowawca podejmuje działania wychowawczo – dyscyplinujące wobec uczniów, którzy przeszkadzali w prowadzeniu zajęć. Przeprowadza z uczniami rozmowę i ustala konsekwencje zachowania w zależności od popełnionego wykroczenia.
3. Jeżeli uczeń w rażący sposób naruszył zasady obowiązujące w szkole, powiadamia dyrektora szkoły i wspólnie z nim wzywa rodziców ucznia do natychmiastowego przybycia do szkoły.
4. Dyrektor szkoły sam lub wspólnie z wychowawcą klasy podejmuje decyzję o wymierzeniu uczniowi kary przewidzianej w Statucie Szkoły.
   
   ZAGROŻENIA ZEWNĘTRZNE
   Do najczęściej występujących zewnętrznych zagrożeń fizycznych należą: podejrzenie podłożenia ładunku wybuchowego, podejrzenie otrzymania podejrzanej przesyłki, włamanie  do szkoły połączone z kradzieżą, agresywne zachowanie ucznia, wtargnięcie osoby posiadającej broń, wtargnięcie terrorysty do szkoły, zagrożenie wybuchem pożaru lub wybuch pożaru, zagrożenie wybuchem gazu lub wybuch gazu, zagrożenie niebezpiecznymi środkami chemicznymi lub biologicznymi, zagrożenie katastrofą budowlaną i zagrożenie siła żywiołową.

• Procedura postępowania w przypadku stwierdzenia obecności na terenie szkoły osób niepożądanych lub zachowujących się niewłaściwie

1. Nauczyciel lub inny pracownik szkoły, który stwierdził bezzasadny fakt przebywania osoby trzeciej w szkole, prosi o opuszczenie jej terenu, a w przypadku odmowy zawiadamia dyrektora szkoły.
2. Nauczyciel lub inny pracownik szkoły, który stwierdził niewłaściwe zachowanie osoby trzeciej przebywającej w szkole stosuje słowne upomnienie, a w przypadku braku reakcji prosi o opuszczenie jej terenu i zawiadamia o zdarzeniu dyrektora szkoły.
3. W przypadku braku reakcji, dyrektor szkoły lub wyznaczony pracownik zawiadamia policję.

• Procedura postępowania w wyniku zagrożenia pożarem, wybuchem lub zatruciem

1. Nauczyciel lub inny pracownik szkoły, będący świadkiem zdarzenia, ustala podstawowe okoliczności zagrożenia i ocenia wstępnie jego możliwe
2. Nauczyciel lub inny pracownik szkoły podejmuje czynności mające na celu odizolowanie uczniów od źródła zagrożenia i w razie potrzeby udziela pierwszej pomocy osobom uczestniczącym w
3. Nauczyciel lub inny pracownik szkoły zawiadamia o zdarzeniu dyrektora szkoły.
4. Dyrektor szkoły lub upoważniona przez niego osoba zawiadamia o zdarzeniu odpowiednie służby:

– Policja 997
– Straż Pożarna 998
– Pogotowie Ratunkowe 999
– Europejski Telefon Alarmowy obowiązujący na terenie  Unii Europejskiej  112
– Pogotowie Energetyczne 991
– Pogotowie Gazowe 992
– Pogotowie Ciepłownicze 993
– Pogotowie Wodno – Kanalizacyjne  994
 – Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego  987
– Infolinia Policji ( połączenie bezpłatne) 800 120 226

5. Osoby odpowiedzialne, wyznaczone przez dyrektora organizują ewakuację zgodnie z przepisami BHP i przeciwpożarowymi.

• Procedura postępowania w przypadku wtargnięcie do szkoły napastnika (terrorysty)

1. W przypadku wtargnięcia do szkoły napastnika z niebezpiecznym narzędziem lub bronią, który strzela do osób znajdujących się na korytarzu i w salach lekcyjnych, tzw. aktywny strzelec do niezbędnej reakcji nauczycieli należy:
2. Ukryć się, zamknąć drzwi i zabarykadować się – szybkie zamknięcie drzwi może uniemożliwić napastnikowi wejście do pomieszczenia i zabicie lub zranienie kolejnych osób:
3. Wyciszyć i uspokoić uczniów – wszelkie dźwięki wydostające się z sal lekcyjnych mogą spowodować próbę wejścia napastnika do pomieszczenia lub ostrzelanie sali lekcyjnej przez drzwi czy ścianę:
4. Zaopiekować się uczniami, którzy potrzebują pomocy – należy zwrócić szczególną uwagę na dzieci, które specyficznie reagują na stres i mogą mieć problemy z opanowaniem emocji;
5. Jeżeli to tylko możliwe, poinformować policję, wysyłając informację tekstową –SMS o zaistniałej sytuacji.
6. Zasłonić okna tak, by utrudnić obserwację osób zabarykadowanych w salach lekcyjnych przez osoby współpracujące z napastnikami, a znajdujące się na zewnątrz obiektu szkolnego.
7. Nie przemieszczać się – przemieszczanie się może powodować dźwięki lub cień, który może zostać zauważony przez napastników;
8. Stanąć poniżej linii okien, zejść ze światła drzwi – przebywanie w świetle drzwi rzuca cień i może zostać zauważone przez napastników;
9. Zejść z linii strzału, położyć się na podłodze – z reguły napastnicy strzelają na wysokości około 1 do 1,5 m. Strzały z broni palnej bez problemu penetrują drzwi    i mogą zabić osoby znajdujące się wewnątrz;
10. Jeśli padną strzały, nie wolno krzyczeć – napastnicy oddając na ślepo strzały przez zamknięte drzwi chcą sprowokować krzyki przerażonych osób i upewnić się czy w salach rzeczywiście nikogo nie ma;
11. Nie wolno nikomu otwierać drzwi – interweniujące oddziały policji w przypadku takiej konieczności same otworzą drzwi. Napastnicy mogą zmusić osoby funkcyjne do przekazania komunikatu, który ma spowodować otwarcie drzwi;
12. W przypadku wtargnięcia napastnika do pomieszczenia, należy podjąć walkę, która może być ostatnią szansą na uratowanie życia – w sytuacji obecności aktywnego strzelca jego celem jest zabicie jak największej liczby ludzi.
13. W przypadku bezpośredniego kontaktu z napastnikami, którzy dążą do przejęcia kontroli nad szkołą należy:
14. Bezwzględnie wykonywać polecenia napastników – wszelkie próby oporu mogą być uznane przez napastników jako akt agresji i zakończyć się śmiercią zakładników;
15. Na żądanie terrorystów oddać przedmioty osobiste, np. telefon – wszelkie próby oszukania napastników mogą zakończyć się śmiercią osoby oszukującej;
16. Bezwzględnie poinformować napastników o niemożliwości wykonania jakiegoś polecenia – w takim przypadku ewentualne niewykonanie polecenia napastników nie zostanie potraktowane jako próba oporu;
17. Unikać kontaktu wzrokowego – w takiej sytuacji patrzenie w oczy może zostać uznane za akt prowokacji i agresji;
18. Nie odwracać się plecami do napastnika – odwracanie plecami może zostać uznane jako akt agresji czy lekceważenia, utrudnia także orientację w sytuacji;
19. Unikać zwracania na siebie uwagi – niezwracanie na siebie uwagi może zwiększyć szansę na uratowanie życia w przypadku, gdy zamachowcy zdecydują się zabić kogoś dla przykładu;
20. W żadnym wypadku nie należy lekceważyć, oszukiwać napastnika i być agresywnym – brak szacunku i agresja mogą zostać ukarane przez zamachowców;
21. Przez cały czas uspokajać uczniów, zwracając się do nich tylko po imieniu – zwracanie się do uczniów po imieniu pozwala na ich spersonalizowanie, co może spowodować lepsze ich traktowanie przez zamachowców;
22. Poinformować napastnika o uczniach ze schorzeniami – wiedza ta w konsekwencji obniży agresję ze strony zamachowców wobec dzieci, których zachowanie odstaje od reszty;
23. Za każdym razem pytać o pozwolenie, gdy chcemy zwrócić się do uczniów – każda aktywność podjęta bez zgody zamachowców może zostać potraktowana jako akt oporu czy agresji i w konsekwencji ukarana;
24. Za każdym razem korzystać z dobrej woli terrorysty – nigdy nie wiadomo, kiedy kolejny raz będziemy mogli napić się czy zjeść posiłek;
25. W przypadku działań antyterrorystycznych podjętych przez policję:
26. Nie wolno uciekać z miejsca zdarzenia, wykonywać gwałtownych ruchów, gdyż można być uznanym za terrorystę – policja w trakcie operacji odbijania zakładników nie jest w stanie odróżnić napastników od ofiar;
27. Nie należy pomagać służbom ratowniczym, dyskutować z nimi – próba pomocy siłom bezpieczeństwa bez ich wyraźnej zgody czy prośby może zostać potraktowana jako akt agresji;
28. Należy położyć się na podłodze i trzymać ręce z otwartymi dłońmi najlepiej na wysokości głowy – taka pozycja pozwala widzieć ewentualne niebezpieczne narzędzia będące w posiadaniu zamachowców, którzy wtopili się w szeregi zakładników;
29. Należy bezwzględnie słuchać poleceń i instrukcji grupy antyterrorystycznej, poddawać się jej działaniom – postawa taka ułatwia działania policji, a także identyfikację zamachowców, którzy próbują się wtopić w szeregi napastników;
30. Nie należy trzeć oczu w przypadku użycia gazu łzawiącego – tarcie oczu tylko pogarsza skutki użycia gazu łzawiącego;
31. Należy pytać o pozwolenie zaopiekowania się swoimi uczniami – wszelkie samowolne działania mogą zostać potraktowane jako akt agresji i mogą utrudnić akcję ratunkową;
32. Należy precyzyjnie odpowiadać na pytania funkcjonariuszy – policja zbiera kluczowe informacje mające się przyczynić do skutecznej akcji uwolnienia zakładników i identyfikacji zamachowców;
33. Należy zdawać sobie sprawę, że dopóki nasza tożsamość nie zostanie potwierdzona, możemy być traktowani jako potencjalni terroryści – w pierwszej fazie operacji odbijania zakładników policja nie jest w stanie odróżnić zakładników od napastników, którzy często próbują się wtapiać w tłum i uciec              z miejsca ataku;
34. Po wydaniu przez specjalne służby polecenia wyjścia, należy jak najszybciej opuścić pomieszczenia i oddalić się we wskazanym kierunku – w przypadku interwencji sił bezpieczeństwa należy wykonać polecenia dokładnie tak, jak tego chcą siły interwencyjne;
35. Nie można się zatrzymywać, w celu zabrania rzeczy osobistych, gdyż zawsze istnieje ryzyko wybuchu lub pożaru – najważniejsze jest uratowanie życia i zdrowia, a dopiero później ratowanie dóbr materialnych.

• Procedura postępowania w przypadku podłożenia ładunku wybuchowego lub podejrzanego pakunku

Specyfika zamachu bombowego polega na tym, że nie rozróżnia on „swoich” czy „obcych”, inaczej niż w przypadku porwania lub użycia broni palnej, które dotyczą konkretnych osób. Przez materiał wybuchowy rozumiemy związek chemiczny lub mieszaninę kilku związków chemicznych, która jest zdolna w odpowiednich warunkach do gwałtownej reakcji chemicznej i której towarzyszy wydzielenie wielkiej liczby produktów gazowych w postaci wybuchu (detonacji lub deflagracji). Określenie ładunek materiału wybuchowego oznacza określoną ilość materiału wybuchowego przygotowanego do wysadzenia.

 

1. Otrzymanie informacji o podłożeniu ładunku wybuchowego:

1. Prowadząc rozmowę z osobą informującą o podłożeniu ładunku wybuchowego zapamiętaj jak największą ilość szczegółów – uzyskane informacje/szczegóły mogą być istotne dla policji dla identyfikacji sprawcy alarmu.
2. Zapisz natychmiast wszystkie uzyskane lub zapamiętane informacje –  w przypadku stresującej sytuacji po pewnym czasie możesz mieć problemy                        z przypomnieniem sobie istotnych informacji.
3. Poinformuj niezwłocznie o otrzymaniu zgłoszenia osobę odpowiedzialną
   w szkole za uruchomienie procedury – osoba odpowiedzialna może zarządzić ewakuację całości personelu szkoły.
4. Po usłyszeniu sygnału o podłożeniu ładunku wybuchowego rozpocznij ewakuację zgodnie z planem ewakuacji – ewakuacja musi być rozpoczęta niezwłocznie po ogłoszeniu odpowiedniego sygnału. Ma ona na celu ochronę personelu przed skutkami ewentualnej eksplozji ładunku.
5. Nie używaj telefonu komórkowego – eksplozja ładunku może zostać zainicjowana falami emitowanymi przez telefon komórkowy.
6. Sprawdź, jeżeli możesz, czy w klasie pozostały przedmioty, które nie należą do jej wyposażenia – stwierdzenie obecności nieznanego przedmiotu w klasie może przyspieszyć akcję policji i zminimalizować skutki ewentualnej eksplozji.
7. Bezwzględnie wykonuj polecenia osoby kierującej sytuacją kryzysową lub funkcjonariuszy służb – w trakcie uruchomienia procedury niezbędna jest dyscyplina i niezwłoczne wykonywanie wszystkich poleceń osoby kierującej sytuacją kryzysową.
8. W miejscu ewakuacji policz wszystkie dzieci i poinformuj osobę odpowiedzialną za kierowanie działaniami kryzysowymi – szybkie sprawdzenie obecności wszystkich dzieci, ułatwi zakończenie ewakuacji całości personelu szkoły.
9. Poinformuj rodziców o miejscu odbioru dzieci i drodze dojazdu – informacja ta pozwoli rodzicom na sprawny odbiór dzieci i nie spowoduje blokowania dróg ewakuacyjnych.
10. Podejrzany pakunek to przesyłka z ładunkiem wybuchowym lub nieznaną substancją.
11. W przypadku podejrzenia jej otrzymania:
12. Odizoluj miejsce znajdowania się podejrzanego pakunku – należy założyć, że podejrzany pakunek jest ładunkiem wybuchowym, dopóki taka ewentualność nie zostanie wykluczona.
13. Nie dotykaj, nie otwieraj i nie przesuwaj podejrzanego pakunku – w przypadku ładunku wybuchowego może on eksplodować w trakcie próby manipulowania.
14. Okryj pakunek w przypadku stwierdzenia wydobywania się z niego innej substancji (tylko jeżeli czas na to pozwala) – okrycie pakunku w przypadku wycieku nieznanej substancji może ograniczyć rozprzestrzenianie się substancji.
15. Poinformuj o stwierdzeniu pakunku osobę odpowiedzialną za uruchomienie procedury – osoba odpowiedzialna może zarządzić ewakuację całości personelu szkoły.
16. Po usłyszeniu sygnału o podłożeniu ładunku wybuchowego rozpocznij ewakuację zgodnie z planem ewakuacji – ewakuacja musi być rozpoczęta niezwłocznie po ogłoszeniu odpowiedniego sygnału. Ewakuacja ma na celu ochronę personelu przed skutkami ewentualnej eksplozji ładunku.
17. Nie używaj telefonu komórkowego – eksplozja ładunku może zostać zainicjowana falami emitowanymi przez telefon komórkowy.
18. Bezwzględnie wykonuj polecenia osoby kierującej sytuacją kryzysową lub funkcjonariuszy służb – w trakcie uruchomienia procedury niezbędna jest dyscyplina i niezwłoczne wykonywanie wszystkich poleceń osoby kierującej sytuacją kryzysową.
19. W miejscu ewakuacji policz wszystkie dzieci i poinformuj osobę odpowiedzialną za kierowanie działaniami kryzysowymi – szybkie sprawdzenie obecności wszystkich dzieci, ułatwi zakończenie ewakuacji całości personelu szkoły.
20. Poinformuj rodziców o miejscu odbioru dzieci i drodze dojazdu – informacja ta pozwoli rodzicom na sprawny odbiór dzieci i nie spowoduje blokowania dróg ewakuacyjnych.

Telefony alarmowe: Policja 997,    telefon alarmowy 112

• Procedura postępowania na wypadek skażenia chemicznego lub biologicznego szkoły

              Przez zagrożenie chemiczne rozumiemy uwolnienie niebezpiecznych dla ludzi i środowiska pierwiastków chemicznych oraz ich związków, mieszanin lub roztworów występujących w środowisku lub powstałych w wyniku działalności człowieka. Zagrożenie może wynikać także z stosowania broni biologicznej (broń B, broń bakteriologiczna). W broni B ładunki bojowe są wypełnione mikroorganizmami chorobotwórczymi: bakteriami (wąglik, bruceloza etc.) wirusami (ospy, gorączki krwotocznej, zapalenia mózgu, wirusa HIV), toksynami (rycyna, toksyna otulinowa), grzybami lub pierwotniakami.

 

SYTUACJA, GDY NASTĄPIŁO SKAŻENIE SZKOŁY (SZKOŁA OTRZYMUJE INFORMACJĘ O MOŻLIWYM SKAŻENIU SUBSTANCJĄ CHEMICZNĄ/BIOLOGICZNĄ – NP. TELEFON O ZAMIARZE ATAKU).

Należy wówczas:

1. Zaalarmować wszystkich przebywających na terenie szkoły, a osoby przebywające na zewnątrz ewakuować do budynku szkoły przemieszczając się pod wiatr oraz poprzecznie do kierunku wiatru.
2. Natychmiast po ogłoszeniu alarmu powiadomić odpowiednie służby – policję, straż pożarną, pogotowie ratunkowe, kładąc szczególny nacisk na zawarcie w tym powiadomieniu informacji o charakterze potencjalnego ataku.
3. W budynku – szkole, zamknąć i uszczelnić okna, drzwi, otwory wentylacyjne.
4. W miarę możliwości gromadzić podręczne środki ratownicze i odtrutki – gazę, watę, kwas octowy, sok cytrynowy, oliwę jadalną, wodę, wodę utlenioną, mydło, olej parafinowy, środki pobudzające krążenie, spirytus do zmywania skóry.
5. Przygotować wilgotne tampony do ochrony dróg oddechowych, na wypadek przeniknięcia środka biologicznego lub chemicznych do wnętrza pomieszczeń częsta zmiana tamponu lub nawilżanie go wodą zabezpiecza przed nadmiernym pochłanianiem substancji.
6. Powstrzymać się od picia, spożywania posiłków, palenia oraz prac wymagających dużego wysiłku.
7. Do chwili odwołania alarmu lub zarządzenia ewakuacji nie wolno opuszczać uszczelnionych pomieszczeń, przebywać w pobliżu okien i innych otworów wentylacyjnych.
8. Oczekiwać na pojawienie się odpowiednich służb i postępować zgodnie z otrzymanymi od nich wytycznymi.

SYTUACJA, GDY SZKOŁA ZOSTAŁA SKAŻONA SUBSTANCJĄ CHEMICZNĄ/BIOLOGICZNĄ, A ZAGROŻENIE ZOSTAŁO WYKRYTE NATYCHMIAST LUB SZYBKO PO JEGO POJAWIENIU SIĘ.

Należy wówczas:

1. Nie dotykać i nie wąchać podejrzanych przedmiotów, nie sprzątać proszku, nie ścierać cieczy.
2. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się substancji, przykryć ją np. kocem.
3. Pozamykać okna oraz drzwi i wyłączyć klimatyzację, nie dopuścić do przeciągów.
4. Opuścić pomieszczenie, w którym wykryto/stwierdzono obecność podejrzanej substancji i nie wpuszczać do niego innych osób.
5. Powiadomić osobę odpowiedzialną za zarządzanie kryzysowe w szkole – dyrektora, lub osobę upoważnioną przez dyrektora szkoły.
6. Zaalarmować wszystkie osoby przebywające na terenie szkoły i ewakuować je
   w rejon ewakuacji, przemieszczając się pod wiatr oraz poprzecznie do kierunku wiatru – rejonów ewakuacji powinno być kilka, znajdujących się w różnych kierunkach od szkoły, gdyż nie znamy kierunku wiatru, z jakiego będzie wiał w czasie przedmiotowego zagrożenia, rejonem ewakuacji powinien być budynek/budynki, a nie otwarta przestrzeń.
7. Natychmiast po ogłoszeniu ewakuacji powiadomić odpowiednie służby – policja, straż pożarna, pogotowie ratunkowe kładąc szczególny nacisk na zawarcie w tym powiadomieniu informacji o charakterze potencjalnego zagrożenia.
8. Jeśli miał miejsce kontakt z substancją, należy: umyć dokładnie ręce wodą i mydłem, zdjąć ubranie, które miało kontakt z podejrzaną substancją i włożyć do plastikowego worka.
9. Po kontakcie z substancją nie wolno: jeść, pić, palić do czasu uzyskania zgody odpowiednich służb – policja, straż pożarna, wyspecjalizowana jednostka zwalczania skażeń i zakażeń.
10. W obiekcie – budynku, do którego nastąpiła ewakuacja zamknąć i uszczelnić okna, drzwi, otwory wentylacyjne.
11. Sporządzić listę osób, które miały kontakt z podejrzaną substancją albo znalazły się w odległości ok. 5 m od niej. Listę przekazać policji.
12. W miarę możliwości gromadzić podręczne środki ratownicze i odtrutki – gazę, watę, kwas octowy, sok cytrynowy, oliwę jadalną, wodę, wodę utlenioną, mydło, olej parafinowy, środki pobudzające krążenie, spirytus do zmywania skóry.
13. Przygotować wilgotne tampony do ochrony dróg oddechowych, na wypadek przeniknięcia środków biologicznego lub chemicznych do wnętrza pomieszczeń – częsta zmiana tamponu lub nawilżanie go wodą zabezpiecza przed nadmiernym pochłanianiem substancji.
14. Powstrzymać się od picia, spożywania posiłków, palenia oraz prac wymagających dużego wysiłku.
15. Oczekiwać na pojawienie się odpowiednich służb i postępować zgodnie
    z otrzymanymi od nich wytycznymi.

SYTUACJA, GDY SZKOŁA ZOSTAŁA SKAŻONA SUBSTANCJĄ CHEMICZNĄ/BIOLOGICZNĄ, A ZAGROŻENIE ZOSTAŁO WYKRYTE PÓŹNO, NP. GDY POJAWIŁY SIĘ OBJAWY REAKCJI NA SUBSTANCJĘ LUB/I OGNISKA ZACHOROWAŃ:

Należy wtedy:

1. Nie dotykać i nie wąchać podejrzanych przedmiotów, nie sprzątać proszku, nie ścierać cieczy.
2. Powiadomić osobę odpowiedzialną w szkole za zarządzanie kryzysowe – dyrektora, lub osobę upoważnioną przez dyrektora.
3. Przykryć substancję np. kocem, aby zapobiec jej rozprzestrzenianiu się.
4. Pozamykać okna oraz drzwi, nie dopuścić do przeciągów.
5. Opuścić pomieszczenie, w którym wykryto/stwierdzono obecność podejrzanej substancji i nie wpuszczać do niego innych osób.
6. Ogłosić alarm i wszystkich uczniów, nauczycieli oraz pracowników znajdujących się bezpośrednio poza budynkiem, a przebywających na terenie szkoły ewakuować do wnętrza szkoły.
7. Natychmiast po ogłoszeniu alarmu powiadomić odpowiednie służby – policję, straż pożarną, pogotowie ratunkowe, kładąc szczególny nacisk na zawarcie w tym powiadomieniu informacji o charakterze potencjalnego zagrożenia.
8. W szkole zamknąć i uszczelnić okna, drzwi, otwory wentylacyjne,  a budynek szkoły wraz ze wszystkimi obecnymi wewnątrz osobami odizolować od bezpośredniego otoczenia przygotowując się do ewentualnej kwarantanny.
9. Czekać na pojawienie się odpowiednich służb i postępować zgodnie z otrzymanymi od nich wytycznymi
10.  
11. CYBERPRZEMOC

3.1. Procedura postępowania w sytuacji podejrzenia o cyberprzemoc na terenie szkoły

1. Sytuacje cyberprzemocy
2. Przemoc werbalna w sieci – wulgarne wyzywanie, poniżanie, nękanie, ośmieszanie, straszenie, szantaż.
3. Rejestrowanie filmów i zdjęć wbrew
4. Publikowanie i rozsyłanie w sieci filmów, zdjęć i informacji ośmieszających, kompromitujących oraz zawierających treści pornograficzne.
5. Podszywanie się w sieci pod kogoś wbrew jego woli i działanie na jego niekorzyść.
6. Zgłoszenie podejrzenia o cyberprzemoc
7. Zgłoszenia o tym, że uczeń szkoły stał się ofiarą cyberprzemocy, najczęściej dokonuje poszkodowany uczeń, jego rodzice lub koledzy, ale zgłoszenia może dokonać każdy, kto poweźmie wiedzę o takim zdarzeniu.
8. W szkole istnieje możliwość anonimowego dokonania zgłoszenia o cyberprzemocy. Poprzez „skrzynkę sygnałów”, znajdującą się w pracowni komputerowej, uczniowie mogą zgłaszać problemy bez podawania swojego nazwiska – nauczyciel informatyki powinien zwrócić uwagę uczniom, aby wykorzystywali je do zgłoszeń o cyberprzemocy anonimowo, jeśli obawiają się zrobić to osobiście.
9. Uczniów należy uprzedzić, że, zgłaszając cyberprzemoc, powinni poinformować, w jaki sposób można sprawdzić prawdziwość zgłoszenia: podać adres strony internetowej lub innego miejsca, w którym widnieje kompromitujące zdjęcie czy obraźliwy wpis.

• Sprawdzenie prawdziwości zgłoszenia

1. Osoba, która otrzymała informację o cyberprzemocy w szkole, zgłasza ten fakt do osoby odpowiedzialnej za przeprowadzanie procedury postępowania w sytuacji cyberprzemocy, tj. dyrektorowi szkoły.
2. Dyrektor szkoły, po otrzymaniu informacji, poleca nauczycielowi informatyki sprawdzić ich prawdziwość.
3. Zabezpieczenie dowodów
4. Nauczyciele zabezpieczają, rejestrują dowody świadczące o zastosowaniu cyberprzemocy, notują i zabezpieczają wszystkie dane, które odnajdą: adres strony www, nazwę użytkownika, profil, numer telefonu itd. (w zależności od formy zastosowanej przez sprawcę), treść wpisu, listu czy SMS-a, a także datę i godzinę odnalezienia dowodów.

Należy pamiętać, aby nie kasować SMS-ów, wiadomości nagranych na pocztę głosową – jeśli doszło do przemocy za pośrednictwem telefonu komórkowego. Jeśli wykorzystany został komunikator – trzeba zadbać o zapisanie niewłaściwych treści: najpierw należy sprawdzić, czy posiada on funkcję zapisywania rozmów, jeśli nie – wiadomość trzeba skopiować i zapisać, najlepiej w edytorze tekstu. Można też zrobić zrzut strony na ekran, podobnie jak w sytuacji, gdy wykorzystana została strona www, serwis społecznościowy albo czat. Kopiując informacje do edytora, trzeba zadbać o zachowanie jak największej ilości informacji, np. nie tylko treść e-maila, ale też dane nadawcy.

1. Ustalenie okoliczności zdarzenia
2. Nauczyciele podejmują próbę ustalenia okoliczności zdarzenia i ewentualnych świadków.
3. Wyznaczone przez dyrektora osoby analizują zdarzenie i podejmują decyzje w kwestii dalszych działań. W zależności od wagi zdarzenia i od potrzeb – w tej części postępowania może uczestniczyć wychowawca sprawcy i ofiary, dyrektor szkoły.

1. Identyfikacja sprawcy
2. W trakcie analizowania okoliczności zdarzenia następuje próba identyfikacji sprawcy (z pomocą nauczyciela informatyki) i ustalenia, czy jest on uczniem szkoły. Nie zawsze jest to możliwe, gdyż, dokonując aktu cyberprzemocy, sprawcy bardzo często posługują się fałszywą tożsamością, np. zakładają konta nieistniejących, wymyślają dane lub podszywają się pod inną osobę, np. pożyczając telefon. W tej drugiej sytuacji nauczyciele mają możliwość porozmawiania z właścicielem na temat tego, komu pożyczył telefon lub komu udostępnił swoje hasła, umożliwiając używanie konta lub profilu w serwisach społecznościowych. To może pomóc zidentyfikować prawdziwego sprawcę.
3. Jeśli ofiara cyberprzemocy ma podejrzenie, kto może być sprawcą, należy potraktować to poważnie i porozmawiać z osobą podejrzewaną – uczniowie czasem są w konflikcie, grożą sobie lub mają na koncie różne zaczepki, dokuczanie sobie itp. Być może ujawniony akt cyberprzemocy jest kolejnym ze strony tego samego agresora i ofiara wie, kto nim jest.
4. W celu ustalenia sprawcy można także rozmawiać z uczniami klasy ofiary. Cyberprzemocy najczęściej dokonują koledzy z tej samej szkoły, a nawet klasy, jest więc bardzo duże prawdopodobieństwo, że część z nich wie, kto jest sprawcą.
5. Gdy uda się zidentyfikować sprawcę – należy mu nakazać natychmiastowe usunięcie obraźliwych lub szkodliwych treści i wyciągnąć konsekwencje adekwatne do wykroczenia.
6. Jeśli ustalenie sprawcy się nie powiedzie, a zostało złamane prawo – dyrektor szkoły informuje o tym policję.
7. Należy wówczas skontaktować się z dostawcą usługi w celu usunięcia z sieci krzywdzących materiałów. Do podjęcia takiego działania zobowiązuje administratora serwisu art. 14 Ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną.
8. Na wniosek policji dostawca usługi internetowej oraz operator sieci komórkowej podadzą dane sprawcy cyberprzemocy.
9. Sytuacje, w których należy zgłosić sprawę do sądu rodzinnego:
10. jeśli rodzice sprawcy odmawiają współpracy lub nie stawiają się do szkoły na wezwanie,
11. gdy szkoła wykorzysta wszystkie dostępne jej środki wychowawcze, a ich zastosowanie nie przynosi pożądanych rezultatów.

Zgłoszenia dokonuje dyrektor lub wyznaczona przez niego osoba.

9. Sytuacje, w których należy zgłosić sprawę na policję, to sytuacje przemocy z naruszeniem prawa: groźby karalne, propozycje seksualne, publikowanie nielegalnych treści. Zgłoszenia dokonuje dyrektor lub wyznaczona przez niego osoba.

• Działania wobec sprawcy cyberprzemocy

1. Konsekwencje i rodzaj działań wobec sprawcy uzależnione będą od tego, czy jest on uczniem szkoły, czy nie. Jeśli nie – działania podejmuje policja. Jeśli tak – działania należą do szkoły, a policja reaguje, jeśli wymaga tego ranga czynu popełnionego przez sprawcę.
2. Jeśli sprawcą był uczeń – należy o tym natychmiast poinformować jego rodziców.
3. Jeśli sprawcą przemocy jest uczeń szkoły, należy najpierw przeprowadzić z nim rozmowę na temat jego zachowania. W rozmowie powinni uczestniczyć nauczyciele biorący udział w rozwiązywaniu problemu, pedagog szkolny, wychowawca ucznia, a także jego rodzice. Celem rozmowy powinno być zebranie możliwie pełnych informacji o okolicznościach zajścia, jego przyczynach, ale także poszukanie możliwości rozwiązania sytuacji konfliktowej, form zadośćuczynienia wobec ofiary.
4. Wyciągnięcie konsekwencji wobec sprawcy, zgodnie z zapisami statutu szkoły, uwzględniające rozmiar i rangę szkody, czas trwania działań sprawcy, szkodliwość czynu i celowość działań, świadomość konsekwencji, np. w zależności od wieku ucznia.
5. Objęcie sprawcy opieką psychologiczno-pedagogiczną w celu uświadomienia mu konsekwencji jego działań, pomocy w zmianie jego postawy i postępowania.

• Działania wobec ofiary cyberprzemocy

1. Tuż po potwierdzeniu zgłoszenia przemocy – należy otoczyć opieką jej ofiarę. W rozmowie z uczniem należy ustalić, jakie działania powinny zostać podjęte oraz powiadomić o zajściu rodziców ucznia. Uczeń powinien otrzymać informację o całkowitym wsparciu, gotowości pomocy ze strony szkoły oraz wyciągnięciu konsekwencji wobec sprawcy.
2. Uczeń będący ofiarą powinien otrzymać poradę, jak ma się zachować, aby zapewnić sobie poczucie bezpieczeństwa i nie doprowadzać do eskalacji prześladowania – nie usuwać żadnych dowodów winy sprawcy, nie wchodzić w kontakt ze sprawcą poprzez Internet, natychmiast zgłosić dorosłym wszelkie akty przemocy.
3. Sytuacja szkolna ucznia powinna być monitorowana przez wychowawcę oraz innych nauczycieli, aby uniknąć ewentualnych ataków zemsty ze strony ukaranego sprawcy.
4. Sporządzenie dokumentacji z zajścia
5. Osoba wyznaczona do realizacji procedur postępowania w sytuacji cyberprzemocy zobowiązana jest do sporządzenia notatki służbowej z rozmów ze sprawcą, poszkodowanym, ich rodzicami oraz świadkami zdarzenia.
6. Dokument powinien zawierać datę i miejsce zdarzenia, dane osób biorących w nim udział i świadków oraz opis ustalonego przebiegu wydarzeń, wraz z zabezpieczonymi dowodami.

Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży – 116 111
Telefon dla Rodziców i Nauczycieli w sprawie Bezpieczeństwa Dzieci – 800 100 100,
dyzurnet@dyzurnet.pl